اهانت شمس تبریزی به قرآن و حضرت پیامبر صلی الله علیه و آله
پیشتر و در مطالب قبلی به برخی انحرافات شمس تبریزی من جمله :
سحر و تسخیر اجنه – مذمت علما – درخواست نامشروع (شاهد بازی و شرب خمر) – اعتقاد به لورالیسم – اعتقاد به فرح و خوشحالی در روز عاشوراء – اهانت به حضرت صدیقه طاهره علیها سلام – اعتقاد به فریضه و واجب بودن سماع اشاره نمودیم.
برای نمونه بیان شد که شمس تبریزی ، مقام معرفت و خوف و خشیتِ برترین بانوی خلقت، حضرت فاطمه زهرا علیها السلام را خوار و پست شمرده و ضمن اهانت صریح به ایشان، عبادت ام الائمه علیهم السلام را ناشی از محبت و شوق نمی داند و چنین مى گوید:
«مردم را سخن نجات خوش نمى آید، سخن دوزخیان خوش مى آید… لاجرم ما نیز دوزخ را چنان بتفسانیم . که بمیرد از بیم! فاطمه رضی اللّه عنها عارفه نبود، زاهده بود. پیوسته از پیغمبر حکایت دوزخ پرسیدى.» [۱]
شمس تبریزی: خواندن قرآن مرا تاریک می کند!
اما شمس پا را فراتر نهاده و در کمال بی ادبی و جسارت به قرآن و ساحت نبی مکرم اسلام صلی الله علیه و آله توهین می کند و می گوید که خواندن قرآن مرا تاریک می کند و رساله مخلوقات تاریک کننده هستند چه محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) باشد چه غیر محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) (نعوذ بالله):
« مرا رساله ی محمدرسول الله سود ندارد!
مرا رساله ی خود باید ! اگر هزار رساله ی غیر بخوانم تاریکتر شوم!
خداست که خداست. هر که مخلوق بود خدا نبود، نه محمد نه غیر محمد! » [۲]
وی خود را در جایگاه انبیاء و اوصیاء علیهم السلام قرار داده و خود را بی نیاز از قرآن و روایات می داند و با فریاد بر سر علمای عصر خود می گوید که در این زمان، خود باید محل وحی باشید و از خود اسرار بگوئید :
« تاکی بر زین بی اسب سوار گشته و در میدان مردان می تازید و تا کی به عصای دیگران به پا می روید؟ این سخنان که می گویید از حدیث و تفسیر و حکمت و غیره ، سخنان مردم آن زمان است که هر یک در عهد خود به مسند مردمی نشسته بودند و از خود معانی می گفتند و چون مردان این عهد شمایید ، اسرار و سخنان شما کو؟ بعضی کاتب وحی بودند و برخی محل وحی. اکنون جهد کن که هر دو باشی هم محل وحی و هم کاتب وحی خود باشی. » [۳]
متاسفانه بناست مسئولین با صرف هزینه های میلیاردی از بودجه بیت المال، مرقد و آرامگاه بزرگی در کسوت یک امامزاده برای چنین شخصی بنا نمایند. [۴]
[۱] مقالات شمس ص۱۵۱
[۲] مقالات شمس تصحیح محمد علی موحد ص ۲۷۰
[۳] مناقب العارفین ص ۱۴۳
مقام شمس بالاتر از این حرفها هست،کلام اورا باید با دقت خوند، با چشم دل باید به مقالات شمس نگاه کرد، هرکسی در جهان کتابی باید داشته باشد، قرآن کتاب محمد بود،کتاب ما کو؟ در قرآن آیه ای داریم که میفرماید؛ اقراکتابک، بخوان کتابت را، اشاره به کدوم کتاب هست؟ در ظاهر که علمای دینی میگن قرآن رو میگه، ولی چنین نیست، پس مسیحی ها چی؟ یا یهودی ها، منظور حضرت شمس کتاب دل هست،کتابی که در طی سالها و گذر زمان هرکسی در دل خودش نوشته، کتاب حقیقی دانسته ها و بینش های ماست، میپرسن چی یاد گرفتی؟ آن را بخوان
اون آیه خطاب به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله هست نه همه مردم
وگرنه عبارتی مانند یا ایها الناس یا چیزی شبیه به این میومد
هیچ روایت و نصی هم که دلالت کنه این امر خطاب به عموم هست نداریم.
بر اهل تحقیق پوشیده نیست که صوفیه، اقطاب خودشون رو در جایگاه انبیا و ائمه علیهم السلام قرار میدن و برای اونها هم کتاب، ولایت، عصمت و … قائلند. و فرق صوفی ها با مسلمین همینه