بیانات استاد محترم حاج شیخ محمد تقی سبحانی پیرامون تاویل آیات قرآن در عرفان و تصوف
تاویلات صوفیه پیرامون آیه شریفه «وَقَضَى رَبُّكَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِنْدَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ كِلَاهُمَا فَلَا تَقُلْ لَهُمَا أُفٍّ وَلَا تَنْهَرْهُمَا وَقُلْ لَهُمَا قَوْلًا كَرِيمًا» (الإسراء:23) (ترجمه: و پروردگار تو مقرر كرد كه جز او را مپرستيد و به پدر و مادر [خود] احسان كنيد اگر يكى از آن دو يا هر دو در كنار تو به سالخوردگى رسيدند به آنها [حتى] اوف مگو و به آنان پرخاش مكن و با آنها سخنى شايسته بگوى)
پیشتر نیز در مطالب سایت به این مباحث اشاره کرده بودیم. برای مطالعه درباره ابن عربی و گوساله پرستی، و مطالب ملاسطان (مولف بیان السعاده) روی لینک های این متن کلیک کنید.