سماع، عرفان و مولوی سه محور اصلی این نوشتار است که تلاش می شود روابط و مناسبات این سه تبیین گردد. نویسنده محترم، به تعریف سماع و بیان پیشینه و ادله طرفداران آن پرداخته و رابطه سماع و عشق صوفیانه را تشریح می کند. سپس ضمن گردآوری و تحلیل عملکرد و آراء سران تصوف به ویژه مولوی و شمس تبریزی در خصوص سماع، به نقش و جایگاه این پدیده در سلوک صوفیانه می پردازد.
در ادامه بحثی پیرامون سماع در سایر ادیان و مکاتب مطرح می شود و اشتراکات و تفاوت های آن با سماع صوفیه تبیین می گردد. روان شناسی سماع و پیامدهای فیزیولوژیک، سایکولوژیک و ذهنی آن از دیگر مباحثی است که در این کتاب به آن پرداخته شده است.
بررسی ابعاد و موضوعات مختلف پیرامونِ سماع و استناد به منابع مهم و دست اول، از برجستگی ها و ویژگی های بارز این کتاب مهم و ارزشمند است.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.