استفتاء از مراجع عظام درباره ی عرفان
استفتاء :خواهشمند است تعريفي از عرفان و عارف در اسلام مرقوم فرمائيد و آيا افراد مخصوصي به اين مقام مي رسند يا براي هر کس ممکن است؟
حضرت آيت الله صافي گلپايگاني :
متأسفانه لفظ عارف در عصر ما مورد سوء استفاده و منحرف کردن مردم از تعليم واضح دين شده است، اين دو لفظ قابل اطلاق بر هر مسلماني است که معرفت به توحيد خدا و ساير عقايد حقه داشته باشد. هر کس در خلقت آسمان و زمين و آيات الهي و عجايب عالم آفرينش و عظمت و وسعت عالم و دلايل بي شمار بر علم و قدرت و حکمت خدا بيشتر فکر کند علم و عرفانش بيشتر است. « إن في خلق السماوات و الارض و اختلاف الليل و النهار لايات لاولي الالباب، الذين يذکرون الله قياما و قعودا و علي جنوبهم و يتفکرون في خلق السماوات و الارض ربنا ما خلقت هذا باطلا سبحانک فقنا عذاب النار » تفکر در خلق و تفکر در فناء دنيا همه عرفان بخش است، تفکر در خود انسان در چشم و گوش و بيني و ميليونها اسرار وجود انسان که هنوز هم بيشترش نا شناخته است همه معرفت بخش است، متوجه باشيد به اسم عارف و سير و سلوک افراد خاصي را صاحب رابطه نگيريد.
حضرت آيت الله تبريزي (ره) :
عارف حقيقی در زمان کسي است که در معارف حق و اعتقادات صحيحه تحصيل يقين کرده که هيچ شبهه و وسوسه اي در او اثر ندارد گويا مانعي از ديدن حق ندارد و خداي متعال را ناظر بر خود ديده و به وظايف شرعي خود عامل و مراقب نفس خود مي باشد.
حضرت آيت الله سيستاني :
عرفان شناخت خداوند است و عرفان واقعي آن است که انبياء و ائمه (علیهم السلام) پرچمدار آن بودند و مردم را به سوي آن هدايت مي کردند و اما مدعيان عرفان که در مقابل آنها مکتبي بنا نهاده اند پيروان باطل هستند و بايد با آنها مبارزه شود.
حضرت آيت الله مکارم شيرازي :
عرفان همان شناخت خداوند و صفات جمال و جلال اوست و هرکس به مقدار توان خود و صفاي قلبش مي تواند از آن بهره اي داشته باشد، درباره عرفان اسلامي به کتاب اخلاق در قرآن مراجعه کنيد.
حضرت آيت الله بهجت :
مهم عمل به وظيفه شرعيه است، عمل به دستورات آسماني عرفان واقعي را به انسان مي نماياند و به جايي مي رسد که مي گويد : « ما اعبد ربا لم اره » ، عرفان حقيقي از التزام کامل به تمامي دستورات شرع مقدس که اهم دستورات آن ترک معصيت در اعتقاد و عمل است، حاصل مي گردد و منحصر به شخص مخصوصي نيست، بلکه براي همه مي باشد و اين التزام به عقيده و عمل، بايد در همه باشد تا نتيجه دهد آن هم به مراتب.
(مسائل جديد سيد محسن محمودي/جلد سوم/ص193)