دانلود سخنرانی استاد حامدرضا معاونیان درباره تفریط عده ای از جوانان در مواجهه با علما و مراجع؛ نفوذ آداب صوفیانه در هیئات مذهبی و برخی نکات مهم در انحرافات صوفیه
رئوس مطالب مطروحه در این فایل صوتی:
- لزوم قرب به امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف
- آیا قرب به این معناست که با امام زمان سنخیت روحی پیدا کنیم؟ خیر، هیچ کسی با ایشان قابل قیاس و قابل تناسخ نیست
- به این معنا صحیح است که باید صفات رذیله را از خودمان بزداییم و به صفات حسنه متحلی بشویم.
- اما عده ای در اینجا شیادی می کنند و می گویند که برای قرب به امام زمان، بیایید و مرید و منقاد ما باشید و هر چه ما گفتیم باید اطاعت کنید. در این بین نیز از احادیث ضعیف استفاده می کنند و دروغ می بافند که «هلک من لیس له مرشد».
- و استدلال غلط و دروغین به ماجرای خضر و موسی می کنند و می گویند: «چگونه موسی مطیع بی چون و چرای خضر بود، تو هم باید مطیع من باشی» که این حرف غلط است.
- چون موسی و خضر هر دو معصوم بوند ولی ما هر دو نامعصوم. خداوند به حضرت موسی وحی کرد که برو سراغ خضر. ولی خدا به ما نگفته که سراغ تو بیاییم! از کجا بدانیم که تو راست می گویی که واصلی؟ و از کجا بدانیم تو راست می گویی که تهذیب نفس کرده ای و استادی؟… ای بسا ابلیس آدم روی هست ### پس به هر دستی نباید داد دست.
- قبلا این مطلب اختصاص به صوفیان خانقاهی داشت که قطب و شیخ و پیرِ خودشان را در جایگاهی قرار می دادند که همه باید مطیع مطلق و بی چون و چرای او باشند … اما متاسفانه امروزه یک عده در قالب معمّمین اینچنین آمده اند. یک عده به اسم ملاقات با امام زمان عجل الله تعالی فرجه و سیر الی الله و عده ای هم با عنوان عرفان و … آمده اند و ادعای ارشاد و خلیفه اللهی دارند که به واقع راهزن راه مومنین هستند.
- می بینند که شیخ دارد گناه می کند و معصیت می کند، اما می گویند نه ان شاء الله ایشان خضر است و مصلحتی در کار است!
- از طرفی عده ای هم زده شدند و دچار تفریط شده اند و می گویند هیچ آخوند و استاد و هیچ کسی را قبول نداریم و می گویند نباید هیچ ولیجه ای غیر از معصوم داشت و همه مراجع را نفی می کنند. اما یک صفحه قرآن و یک حدیث از اصول کافی را بدون غلط نمی توانند بخوانند.
- متاسفانه آداب صوفیانه به مجالس مذهبی و هیئات کشیده شده است. پنجاه سال قبل اگر در مجلسی کف و سوت می زدند و هو می کشیدند، دیگران می گفتند حتما اینها درویش هستند اما متاسفانه امروزه این مسائل در مجالس ما رایج شده است. در حالی که قرآن کریم مشرکین را ملامت کرده که عبادت آنها در کنار کعبه کف زدن و سوت زدن بوده است: « وَ ما کانَ صَلاتُهُمْ عِنْدَ الْبَیْتِ إِلاَّ مُکاءً وَ تَصْدِیَهً فَذُوقُوا الْعَذابَ بِما کُنْتُمْ تَکْفُرُونَ ».[۱]
- لازم است که حتما به علما و متخصصین رجوع شود. نشانه های علما را هم اهل بیت علیهم السلام فرموده اند: «فَأَمَّا مَنْ کَانَ مِنَ الْفُقَهَاءِ صَائِناً لِنَفْسِهِ حَافِظاً لِدِینِهِ مُخَالِفاً عَلَى هَوَاهُ مُطِیعاً لِأَمْرِ مَوْلَاهُ فَلِلْعَوَامِّ أَنْ یُقَلِّدُوه»[۲] عالمی که کلام او قال الصادق علیه السلام هست نه قال عطار و مولوی…
[۱] سوره انفال، آیه ۳۵
[۲] وسائل الشیعه، ج۲۷، ص: ۱۳۱