جایگاه احادیث نبوی در فتوحات مکیه ابن عربی و نقد تعامل علم الحدیثی او با روایات
درجه علمی: علمی-پژوهشی | نویسندگان[1]: مجید معارف[2] ، مصطفی آذرخشی[3]
منبع: تحقیقات علوم قرآن و حدیث سال دهم بهار و تابستان 1392 شماره 1
فهرست
۲. شناخت و آگاهی ابن عربی از حدیث و سنت
٣. جایگاه حدیث در فتوحات مكية ابن عربی.
۳ – ۱. نگرش متفاوت ابن عربی به روایت های فقهی و احادیث اعتقادی
۳ – ۲. اصالت بخشیدن به مکاشفه های عرفانی در بررسی روایت ها
۴. دیدگاه های علم الحدیثی ابن عربی
۴ – ۱. ابن عربی و احادیث اهل بیت (علیهم السلام)
۴ – ۳. نظر ابن عربی درباره نقل به الفاظ و نقل به معنی در حدیث
۴ – ۴. ملاکهای صحت و تأیید حديث نزد ابن عربی
۴ – ۵. دیدگاه ابن عربی درباره تعارض روایت ها با قرآن یا احادیث دیگر
۵. نقد و بررسی تعامل علم الحدیثی ابن عربی با روایتها
۵ – ۱. تبعیض غیر موجه درباره احادیث
۵ – ۲. مصون نبودن کشف و شهود غیر معصوم از خطا
چکیده
بررسی مهم ترین تألیف در حوزه عرفان نظری، یعنی فتوحات مکیه ابن عربی، گویای آن است که مؤلف این کتاب، رویکردهایی مختلف به احادیث پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) داشته است؛ چنان که در بیان موضوع های فقهی، به احادیث کاملا توجه کرده و کنکاش هایی فقه الحدیثی، اعم از بررسی های سندی و متنی انجام داده است؛ اما درباره روایت های اعتقادی، هرگز چنین دقت هایی صورت نگرفته و مؤلف به انواع احادیث جعلی، ضعیف یا تقطيع و تأویل شده استناد کرده است؛ بدان سبب که از دیدگاه ابن عربی، مکاشفه های عرفانی اصالت دارد؛ تا بدانجا که ملاک تشخیص صحت و سقم احادیث نیز همین یافته های عارفان است؛ حال آنکه آموزه های پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) درباره راه هدایت از طرفی، مصون نبودن کشف و شهود عرفانی غیر معصومان از خطا و انحراف از طرف دیگر و نیز شواهد دال بر کار آمدنبودن شیوه عارفان، دیدگاه و عمل کرد ابن عربی را درباره احادیث به چالش کشیده است.
واژه های کلیدی: روایات، فتوحات مکیه، ابن عربی، حدیث پژوهی
