توهین الهی قمشه ای به فقه شیعی و فقهای عظیم الشأن
فایلی صوتی از سخنان جناب حسین الهی قمشه ای به دست ما رسیده که در آن به فقهای بزرگ شیعه توهین شده است. وی فتاوی فقها در زمینه موسیقی را نادرست دانسته و عملا از دیدگاه تصوف حمایت می کند.
متن سخنان جناب الهی قمشه ای:
«فقه اسلامی … یعنی همان فقهی که بنام فقه اسلامی معروف است، فقهی که از شهید اول و علامه ی حلی شروع شده است تا دوره های اخیر … فقه اسلامی از ابتدا دچار مشکلی شده است و راهی را پیموده و فتواهائی داده است که هم بر خلاف فطرت ، هم بر خلاف عقل و حتی بر خلاف سنت و قرآن است…
مثلا میگویند موسیقی در اسلام حرام است! این ها (فقها) حرام کرده اند، صد هزار تا ساز شکستند، صد هزار تا آدم را به صلابه کشیدند محدود کردند و نگذاشتند رشد بکنند.
واقعیت این است که این ها (فقهاء) ظلم کرده اند و ما نمیتوانیم انکار کنیم که موسیقی حرام بوده است! تقریبا تمام فقهائی که تا قبل از انقلاب من دیدم به غیر از صوفیه! همه گفتند ساز مطلقا حرام است فقط صداست که می تواند حلال باشد و اگر غنا باشد حرام است… درباره غنا هم چیزهای عجیب و غریبی گفته اند که صوتی که مناسب مجلس لهو و لعب باشد یا مطرب باشد! موسیقی را اصلا برای طربش می زنند برای گریه و زاری که نمی زنند!»
وی فقهای بزرگ شیعه را متهم به تحریف دین می کند و به فتوای آنها درباره موسیقی اشکال وارد می کند. این در حالی است که احادیث بسیاری در تفسیر آیات قرآن و نیز به صورت مستقل در کتب شیعه و همچنین در کتب اهل سنت از پیشوایان معصوم علیهم السلام درباره غنا (خوانندگی) و موسیقی (نوازندگی) نقل شده است که تعداد روایات از کثرت به حد تواتر رسیده است. [۱]
برخی از روایات مذمت غنا و موسیقی
در ذیل به تعداد کمی از این روایات اشاره می شود :
- قال رسول الله صلی الله علیه و آله : کان اِبلیسُ اَوّلَ مَن تَغَنّی. ابلیس نخستین کسی است که به غناء پرداخت. وسائل الشیعه، ج ۱۲، ص ۲۳۱
- قال الامام الباقر علیه السّلام : الغِناءُ مِمّا وَعَدَاللهُ علیه النارَ و تلاهذه الآیه: و مِنَ الناس مَن یشتری لهوَ الحدیث لیُضِلَّ عن سبیل الله … (لقمان، ۶). غنا از جمله گناهانی است که خداوند برای آن وعده آتش داده است، سپس این آیه را تلاوت فرمود: «برخی از مردم کسانی هستند که سخن بیهوده را می خرند تا دیگران را از روی نادانی از راه خدا گمراه کنند و آیات الهی را به استهزاء گیرند، برای آنان عذابی خوارکننده خواهد بود». وسائل الشیعه، ج ۱۲، ص ۲۲۶
- قال الامام الرضا علیه السّلام : اِستماع الاَوتار مِنَ الکبائر. گوش دادن به (صدای) تارهای موسیقی از گناهان کبیره است. مستدرک الوسائل، ج ۱۳، ص ۲۲۰
- قال الامام الصّادق علیه السّلام : لا یَحِلُّ بیعُ الغِناء و لا شِراءُه و استماعُه نفاقٌ و تعلیمهُ کُفر. خرید و فروش (آلات) غناء و ساز و آواز حلال نیست و گوش دادن به آن، نفاق و دوروئی و آموزش دادنش، کفر و بی دینی است. مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج۱۳، ص: ۹۲
- قال رسول الله صلی الله علیه و آله : یُحشرُ صاحبُ الطَّنبور یوم القیامهِ و هو أسودُ الوجهِ و بِیَده طنبورٌ من نار و فوقَ رأسه سبعون اَلف ملکٍ، بید کُلُّ ملکٍ مِقْمعَهُ یَضربون رأسَهُ و وجهَه. دارنده طنبور (نوعی از آلات موسیقی) روز قیامت محشور می شود در حالی که صورتش سیاه و در دستش طنبوری از آتش است و بالای سرش هفتاد هزار فرشته قرار دارند که در دست هر کدام از آنها عمودی آهنین است که بر سر و صورتش می زنند. مستدرک الوسائل، ج ۱۳، ص ۲۱۹
- قال الصادق علیه السلام: لَا تَدْخُلُ الْمَلَائِکَهُ بَیْتاً فِیهِ خَمْرٌ أوْ دَفٌّ أوْ طَنْبُورٌ أوْ نَرْدٌ وَلَا یُسْتَجَابُ دُعَائُهُمْ وَتُرْفَعُ الْبَرَکَهُ عَنْهُمْ؛ فرشتگان به خانه‌ای که در آن شراب و آلات موسیقی، مانند: دایره، طنبور، یا آلات قمار، مانند: نرد باشد، داخل نمی‌شوند و دعای اهل آن خانه مستجاب نمی‌شود و برکت از زندگی آنها برداشته می‌شود. وسائل الشیعه، ج۱۷، ص: ۳۱۵
- امیرالمومنین علیه السلام می فرماید : ای نوف! همانا داوود پیامبر (که درود خدا بر او باد) در چنین ساعتی از شب بر می خاست، و می گفت:« این ساعتی است که دعای هر بنده ای به اجابت می رسد، جز باجگیران، شبگردان و نیروهای انتظامی حکومت ستمگر، یا نوازنده ی طنبور و طبل». نهج البلاغه حکمت ۱۰۵
- امام صادق (علیه السلام) می فرمایند: آلات ساز و آواز، از عمل شیطان است پس هر چه در زمین از این نوع وجود دارد از ناحیه ی شیطان است. وسائل الشیعه، باب ۱۰۰، ح ۵
- پیامبر اکرم(ص) می فرمایند: شما را از مزمار و کوبات (آلات موسیقی) نهی می کنم. وسائل الشیعه، باب ۱۰۰، ح ۶
- در روایتی از امام صادق (علیه السلام) سؤال شد: پست ترین فرد کیست؟ فرمودند:من یشرب الخمر و یضرب بالطنبور؛ پست ترین فرد کسی است که شراب بخورد و ساز بزند. وسائل الشیعه، ج ۱۷، ص ۳۱۴
برای دانلود فایل صوتی سخنان آقای الهی قمشه ای کلیک کنید
[۱] – تواتر در لغت به معنای پشت سر هم آمدن چند چیز با فاصله اندک می باشد، و در اصطلاح علم الحدیث؛ خبر متواتر آن است که به وسیله راویان بسیاری نقل شود به حدی که اتفاق آنان بر دروغ یا اشتباه ممکن نباشد، در نتیجه موجب حصول علم به مضمون آن گردد.