در جماع مرد و زن، فاعل و مفعول خداست!
اوج ابتذال در معتقدات ابن عربى را مىتوان در ذیل کلامش یافت، آنجا که در نهایت بر طبق وحدت شخصیه قائل مىشود: این خداست که در هنگام جماع مرد و زن، هم فاعل است و هم مفعول! به قول شارح: این خداست که ـ در هنگام مواقعه ـ دارد خدایى می کند!
بر مؤلف این نوشتار است در ادعاى نسبتى که به بزرگان عرفان و فلسفه مىدهد نهایت دقت و تحقیق را داشته باشد تا خواننده و پژوهشگر محترم، با رجوع به منابع و مآخذ مذکور، بدون هرگونه تعصب و شخصیت زدگى به صحت ادعاى مطرح شده پى ببرند.[۱]
در این قسمت مطالبى را نسبت به سیاست منزلى ابن عربى مطرح مىکنیم تا بنگریم آیا مدافعان ابن عربى، توجیه و تأویلى براى فعل شرم آور ابن عربى ذکر مىکنند؟ و آیا مى توان تشخیص داد روش شوم و ضد اخلاقی ابن عربى برخاسته از تأویل کدام مطلب وحیانى است؟
ابن عربى در کُتب مختلف خود مطالب متعدد و متنوعى نسبت به عشق ورزیدن به زنان پرى چهره و دلرُبا دارد.
علت تألیف کتاب «ترجمانُ الأشواق» را از زبان ابن عربى بشنوید که در ابتدا با
