نقد فلسفه به اصطلاح اسلامی – زندگی به سبک التقاطی ۳ – بازگشت حکمت

و اما شاه بیت قرآن کریم در باب حکمت آیه ی ۲۶۹ سوره بقره است .

{یوتی الحکمه من یشا و من یوت الحکمه فقد اوتی خیرا کثیرا و ما یذکر الا اولو االباب}یعنی اولا خداوند حکمت را به هرکس که بخواهد می دهد دوما به هر کس که حکمت را بدهد به او خیر کثیر داده

و نکته بعدی در حکمت حدیثی از امام صادق که می فرماید:(راس الحکمه مخافه الله)یعنی هرکسی که در پی یادگیری حکمت است هر چه بیشتر می خواند و یاد می گیرد ترسش از خدا بیشتر می شود.

همینطور که می بینید ایمان ۷ متعلق دارد که داشتن همه آن ها ایمان را به فرد می دهد و هر کدام از آنها اگر نباشند ایمان وجود نخواهد داشت.

ایمان به آیات الهی همان متعلقی است که اگر آن را رشد دهیم و وقت صرف آن کنیم به چیزی جز حکمت نخواهیم رسید(دقت داشته باشید که ایمان به آیات الهی با ایمان به آیات قرآن متفاوت است و ایمان به آیات قرآن خود در بخش ایمان به کتب الهی آورده شده است)

اما آیه یا همان آیت چیست؟

برطبق آنچه از قرآن واحادیث برمی خیزد آیت نشانه یا علامتی است که درون هر شی قرار دارد و سوی یا جهت آن نشانه یا به سمت خداست یا به سمت چیزی که ما را به یاد خدا می اندازد

توجه داشته باشید که فلسفه چه از نوع غربی و چه از نوع اسلامی آن غلط و اشتباه نیست و به هر حال میراث تفکر بشری است و احترام آن به جای خود محفوظ است اما وقتی چیز بهتری داریم چه لزومی دارد که بر فروکاست آن اصرار بورزیم.در نمودار زیر خواهید فهمید که هر یک از فیلسوف ها مقدار اندکی از معنای آیت را فهمیده اند و مشرب فکری خود را به راه انداخته اند و نتیجه این کار جز فروکاستی از حکمت الهی نخواهد بود.(همانطور که در نمودار آمده آرخه در فلسفه غرب همان ماده المواد در فلسفه اسلامی است)

ممکن است بگویید بازی با کلمات است و آیت همان آرخه است،باشد حرفی نیست ولی این حرف زمانی تایید خواهد شد که وقتی شما از یک فیلسوف مسلمان بپرسید که ماده المواد چیست به شما تعریف آیت را ارائه دهد ولی اینگونه نیست ،می توانید از هر فردی که به آن دسترسی دارید بپرسید در بهترین حالت تعریفی که به شما ارائه می دهد تعریف آیدوس یعنی دیدار معنا در عالم ماده است.و در غیر این صورت تعریف آرخه را خواهد شنید و مصیبت هم همینجاست و التقاط از همینجا آغاز می شود از جایی که وقتی از دو شاگرد یک فیلسوف مسلمان می پرسی دو چیز مختلف را به شما ارائه می دهند… .

همیشه در ذهن افراد از فلسفه یه چیز خطرناک که موجبات الحاد را ایجاد می کند وجود دارد.حال سوال از مدعیان فلسفه به خصوص فلسفه اسلامی که معتقد هستند فلسفه اسلامی همان حکمت قرآنی است اینجاست که :

۱-اگر فلسفه اسلامی همان حکمت است پس چرا یا حدیث امام صادق (راس الحکمه مخافه الله )منافات دارد چرا هر چه در فلسفه پیش می رویم خطر کفر و الحاد بیشتر می شود به جای اینکه ترسمان از خدا بیشتر شود.

۲-اگر این فلسفه خطرناک همان حکمت است چگونه ممکن است که خداوند در قرآن ۱۱۶ با به آن تاکید و دعوت کند.

۳- فلسفه اسلامی چیزی جز حکمت متعالیه ملاصدرا نیست گرچه دیگران هم سخن ها رانده اند ولی یا آنقدر حرف هایشان با قرآن و سنت متضاد است که خود فیلسوفان هم از آوردن نام آنها شرم دارند مثل ابن عربی یا اینکه حرف هایشان در حکمت متعالیه ملاصدرا آمده است مثل ابن سینا .خوب مدعیان فلسفه اسلامی یا به عبارت بهتر صدرایی که می گویند فلسفه اسلامی با فلسفه غرب متفاوت است و اینگونه نیست که ما فلسفه را آورده باشیم و برچسب اسلام را به آن زده باشیم بلکه پایه های علم فلسفه از یونانیان گرفته شده و بعد با جان مایه ی اسلامی پرورانده شده خوب ما هم عکس آن را می گوییم و معتقدیم که فلسفه اسلامی همان فلسفه غرب است با برچسب اسلامی ، که اگر اینگونه نیست بگویید چرا اسم مهم ترین کتاب فلسفی ملاصدرا ^[4]برگرفته از مثل افلاطونی و سفر های چهار گانه وی در غار است .پس همین بس که فلسفه اسلامی = فلسفه غرب (البته فلسفه غرب حداقل نتیجه ای داده واز دل آن لیبرالیسم و کمونیسم و…بیرون آمده ولی اینجا هنوز دغدغه یک استاد فلسفه پس از ۱۵۰۰ سال فلسفه ورزی اثبات خداست!!!)و هر دوی این ها از حکمت متباین اند.

۴-مگر خداوند در سوره بقره آیه ۱۵۱ نمی فرماید که ما کتاب و حکمت را نازل می کنیم و پیامبران را می فرستیم که به شما آموزش دهند اگر این طور است که هست بفرمایید علمی که شما آن را از یونان گرفتید و به قول خودتان آن را با جان مایه اسلامی پرداختید خوب مگر قحط آدم بود که خدا حکمت را بر افلاطون و ارستو نازل کند … پس بدانید که فلسفه از ذهن همان افلاطون و غیره برخواسته و این ظلم به حکمت است که آن را به جای پیامبران به این ها نسبت دهیم . پس نگویید که فلسفه اسلامی حکمت است.

۵- از این موارد فراوان است و یکی دو تا نیست و اینگونه نیست که ما بر اساس همین چهار مورد ادعا یمان را اثبات کنیم از این موارد هرچه قدر که دلتان می خواهد می توانید در سایت وزین ابن عربی بخوانید و مدعیان فلسفه هم پاسخی برای آن نخواهند داشت چون فلسفه حکمت نــــیـــــســـــــت.

تا اینجای مقاله قید فلسفه غرب و فیلسوفان غربی و فلسفه اسلامی را زدیم حالا نوبت به فیلسوفان مسلمان است که به ورطه ی نقد بکشانیمشان!

ولی اصلا نیازی به این کار نیست خود آن ها به فلسفه اسلامی تاخته اند و پس از صرف عمری در فلسفه به عدم حقانیت آن پی برده اند و ازعان کرده اند که صرف وقت در فلسفه تلف عمر بیش نیست پس در اینجا ما هیچ نمی گوییم و تنها حرف های خودشان را خواهیم زد.

اول خود ملاصدرا که هر چه می کشیم از اوست ،او در مقدمه تفسیر سوره واقعه می نویسد: (بسیار به مطالعه کتب حکما پرداختم تا آنجا که گمان کردم کسی هستم،ولی همین که کمی بصیرتم باز شد،خودم را از علوم واقعی خالی دیدم.در آخر عمر به فکر رفتم که به سراغ تدبر در قرآن و روایات محمد و آل محمد (علیهم السلام) بروم.یقین کردم که کارم بی اساس بوده است.زیرا در طول عمرم به جای نور در سایه ایستاده بودم.از غصه جانم آتش گرفت و قلبم شعله کشید ، تا رحمت الهی دستم را گرفت و مرا با اسرار قرآن آشنا کرد و شروع به تفسیر و تدبر در قرآن کردم )

فیلمی در این باره ببینید

ویدئو در آپارات

نامه سرگشاده حجت الاسلام قرائتی در سال ۸۲ در این باره

نامه سرگشاده ایشان چندی قبل از رمضان ۹۱ در تاکید بر نامه بالا و اعلام عدم عقب نشینی از موضع خود

متاسفانه کتاب تفسیر سوره ی واقعه از ملاصدرا به صورت الکترونیکی موجود نبود و گرنه می گذاشتم در بخش مقدمه حدودا یک صفحه می نالد که من اشتباه کردم.

من نمی دانم که چگونه وقتی ملاصدرا خود می گوید اشتباه کردم این مدعیان از چه دفاع می کنند نمی دانم شاید هم می گویند: (ملاصدرا گرم بوده نفهمیده چی چی گفته!!!)

امام خمینی سرور همه ی فلاسفه مسلمان سه سال پیش از وفاتشان از فلسفه عبور میکنند که اسنادش را می بینید:

اسفار و شفا ابن سینا نگشود با آن همه جر و بحث ها مشکل ما

با شیخ بگو که راه من باطل خواند بر حق تو لبخند زند باطل ما

*****************

آنانکه به علم فلسفه می نازند بر علم دگر به آشکارا تازند

ترسم که در این حجاب اکبرآخر سرگرم شوند و خویشتن را بازند

*****************

فاطی که فنون فلسفه می خواند از فلسفه فاء و لام و سین می داند

امید من آن است که با نور خدا خود را ز حجاب فلسفه برهاند

*****************

با فلسفه ره به سوی او نتوان یافت با چشم علیل کوی او نتوان یافت

امام عزیزمان در نامه ای به عروسش اینگونه دارد که: ^[5]

آن امامی که عزیزانش در جبهه ها ره صد ساله را یک شبه می رفتند امامی بود که به حکمت بازگشته و از فلسفه عبور کرده بود.

خوب مقاله بیش از حد طولانی شد از این موارد هم زیاده از فیض کاشانی تا جوادی آملی تا شهید مطهری …

در آخر کلیپی درباره آیت الله مصباح یزدی که هنوز به فلسفه ظنین است و با اینکه فیلسوف قهاری است هنوز با شک آن را دنبال می کند.

ویدئو در آپارات

با این حال احترام این عزیزان واجب است و اگر هم پی فلسفه رفته اند همگی با شک آن را دنبال کرده و می کنند و این اثر تحجد و شب زنده داری و نماز های آن چنانی آن هاست که خداوند هوای آن ها را دارد

منبع

ارسالی توسط : حسین وحدت